Unut­qan­lıq hət­ta dün­ya­nın ən ağıl­lı in­sa­nı­nın da qar­şı­sı­nı ala bil­mə­yə­cə­yi aciz­lik­dir. İn­san­la­rın Al­la­ha nə qə­dər möh­tac olduqlarını dərk et­mə­lə­ri üçün on­la­rın yal­nız bu aciz­lik­lə­ri ba­rə­də dü­şün­mə­lə­ri ki­fa­yət­dir. Çün­ki insan mü­əy­yən mənada öz ha­fi­zə­si ilə bir­lik­də mə­na ifadə edir. Ha­ra­da do­ğul­du­ğu­, kim ol­du­ğu, ha­ra­da böyüdüyü­, inanc­la­rı­, et­dik­lə­ri­, ne­cə hə­yat tər­zi ke­çir­di­yi­, zövq­lə­ri­, vər­diş­lə­ri­ haqqında mə­lu­mat­lar ha­fi­zə­sin­də ol­du­ğu üçün bi­lir. La­kin in­sa­na ağ­zın­dan çı­xan cüm­lə­si­nin so­nu­nu bir an­da unut­du­ran Al­lah ona keç­mi­şi ilə bağ­lı hər şe­yi unut­du­ra bi­lər. İn­san özü­nə sa­hib ola bil­mə­si üçün Al­la­hın onun ha­fi­zə­si­nə ver­di­yi mə­lu­mat­la­ra hər an eh­ti­yac du­yur. Əgər Al­lah bun­lar­dan yal­nız bi­ri­ni unut­dur­sa, in­sa­nın onu ge­ri qay­tar­maq im­ka­nı yox­dur. Elə Quran­da be­lə bir aciz­lik və­ziy­yə­tin­də in­san­la­rın Al­la­ha sı­ğın­ma­la­rı­nın və Al­lah­dan yar­dım di­lə­mə­lə­ri­nin va­cib­li­yi əmr edi­lir:

İn­sa­nın unut­du­ğu bir şe­yi xa­tır­la­ya bil­mə­si və hər han­sı bir sa­hə­də uğur qa­zan­ma­sı yal­nız Al­la­hın di­lə­mə­si ilə müm­kün olur. Bu­na gö­rə də be­lə bir aciz və­ziy­yət­də in­sa­nın əlin­dən gə­lə bi­lə­cəyi ye­ga­nə şey yal­nız Al­lah­a sığınmaq və Allahdan insanı mü­əy­yən uğur­la­ra çat­dır­ma­sı­nı di­lə­mək­dir.