100 il əvvəlki fotoşəkillərdə olanların hamısı indi torpaq altındadır.Daim ölümü düşünmək lazımdır.
Kübar cəmiyyət yığıncaqlarına yaşlı insanlar gəlir. Kimi böyrək daşı üçün, kimi təzyiq üçün, kimi xərçəng üçün dərman alır. Orada kimsə özünü sezdirmir. Ogünkü baxımlı və şən hallarını göstərirlər. Evdəki hallarını və acizliklərini göstərmirlər. BİR SONRAKI İLDƏ ONLARIN ÜÇDƏ BİRİ ARTIQ YAŞAMIR , TORPAQ ALTINDA OLARLAR. Amma onların yerinə yeni bir üçdə bir gəldiyi üçün təsirlənmirlər. 1920 -ci illərin GÖZƏLLİK KRALİÇALARININ HEÇ BİRİ YOXDUR. Onlara o illərdə 80-90 il sonrasını xatırlatsan, artistik hərəkətlər edər, gələcəkdəki vəziyyətlərini ağıllarına belə gətirməzdilər. AMMA HAMISI TORPAQ ALTINDADIRLAR. Hamısı geri ― torpağa qayıtdılar. 80 İL SONRA BUGÜNKÜ MANİKENLƏRİN HEÇ BİRİ QALMAYACAQ.
Bəziləri xoşbəxtliyi yalnız gecə bara getməkdən ibarət sanırlar. BİR ÇOX BARDA İNSANLAR SEVİNC DEYİL İZTİRAB TAPARLAR. Çox anti-sanitar, təmiz olmayan mühitlərdə yaşayırlar. Bir çox adam xəstəliyi bu tip əyləncə yerlərində tapır.
Bir müddət qaldıqdan sonra kahı belə ciddi bir pozulmaya uğramaz, amma ət on gün açıqda qalsa, çox zəhərli bir maddəyə çevrilər. İnsan da ətdən meydana gəlmiş bədəni keçici bir varlıqdır. Buna baxmayaraq öz bədənlərini gözlərində böyüdürlər. Dünyaya eşqlə bağlanıb özlərini hipnoz edirlər.
Torpağın altına girdiyində bu dünyadakı kimi şərab dada bilməyəcək. Yerin altında ona şərab xidməti edilməyəcək. TORPAĞIN ALTINDA ŞƏRABI İÇMƏYƏ DODAĞI QALMAYACAQ, ŞƏRABI İYLƏMƏYƏ BURNU QALMAYACAQ. Həyatına şərabla rəng qatmağa çalışır. O acı, ləzzətsiz, pis içkini əhəmiyyətli bir şey halına getirməyə çalışır. Əgər şərab həyatındakı ən böyük zövqüdürsə, o, bomboş keçən bir həyat deməkdir . HALBUKİ, XOŞBƏXTLİK YALNIZ QURANDAN QAYNAQLANIR.
Dünya gəldi gedərdi, bunu hər kəs biləcək. Hər insanın bədəni mütləq öləcək, geridə evdəki əşyaları qalacaq. Bu dünya həyatı mütləq sona çatacaq. Buna görə davranmalıdırlar.
Bəzi Müsəlmanlar yalnız dünyada rahat yaşamağı hədəfləyir. Dünyaya çox bağlandıqları üçün bu əsrdə dünyanın sonunun gələcəyinə inanmırlar. Halbuki bu həqiqətlərdən yayınmaqdır.